14 و 15 خرداد . روزهای چشمانی که دروغی بزرگ را در خود پنهان کردند

14 و 15 خرداد 97 رو هیچ وقت یادم نمیره. و تو که در این تعطیلات پیشم آمده بودی نه بخاطر من بخاطر هم خونه اییهایی که به شهرستان خود رفته بودند و تنهایی ات رو با ساده ترین احمق دنیا تقسیم کردی.

فرم های رفتن را قبل از آن پر کرده بودی و می دانستی که قرار است تنها بروی و به من قول دادی که با خانواده ات صحبت می کنی.

خانواده ایی که ابتدا که آمدی گفتی کسی را ندارم در جواب سوالی که ازت پرسیدم اگر مخالفت کنند . 

بازیگر خوبی هستی خوب نقش بازی می کنی. آنچنان فریب می دهی که کسی باورش نمیشود تو همان آدمی.

وقتی رفتی همه آنهایی که می دانستند باورشان نمیشد !

و برایم خاطرات این چند روز زجرآورترین است.

ایکاش تاریخها از تقویم پاک شوند.